Zupa żółwiowa

Zupa ta należy do najdroższych i rzadko u nas jest podawana. Podaję ją dlatego, że jadałam ją w Dre­źnie. gdzie też nauczyłam się ją gotować od bardzo dobrego kucharza w hotelu Wettin. Robi się zupa ze świeżego mięsa żółwiego albo konserw żółwich., które można dostać w każdym sklepie delikatesów i konserw (Delikatessen Handlung). Żywego żółwia trzyma się nad ogniem lub trzyma się nad skorupą żółwia rozpalone żelazo; gdy go przypiecze, wystawi nogi i głowę, te natychmiast odcina się, a sączącą krew zbiera szybko do naczynia i przechowuje. Następnie płucze się żółwia letnią wodą, potem nalewa zimną wodą i gotuje, dopóki zielony kolor nie zejdzie ze sko­rupy, — a potem już łatwo zdejmie się skorupa. Inne przepisy na zupy - http://przepisybabci.com

Nastę­pnie płucze się mięso żółwia, oczyszcza z wnętrzności, kraje w plastry jak dłoń, daje do rondla łyżkę masła, włoszczyznę uszatkowaną, majeranku, (dla zapachu) gałki muszkatołowej, biały pieprz w całości. Podczas dusze­nia zalewać mocnym rosołem rumianym, kieliszkiem madery, a jeśli tej niema, to kieliszkiem rumu. Na ostatek przecedzić tę zupę przez sitko, dodać krwi z żółwia, niech się raz jeszcze zagotuje i podać z pul­petami lub kluseczkami francuskimi.